Chiangmai

Zojuist in de trein aan gekomen en gezeteld voor de lange reis, naast ons zit een stel uit Duitsland en hebben een gesprek in het Engels. Dit stel vroeg ons toevallig de weg naar het station 2 dagen geleden en hadden de laatste kaartjes van de bovenste bedden
Conducteur al de kaartjes gecheckt en achterons zit een Nederlands stel met een monnik erboven .
De bedden zijn snel opgemaakt en we liggen allemaal een uurtje later al in onze kooien Yvon aan haar boek en ik aan de tik tik. De trein raast met zeer weinig geluid voorbij wil ik zeggen maar dat kan natuurlijk niet als je er zelf inzit. Ha ha
Ik moet even denken waar ik moet beginnen want het lijkt allemaal alweer een tijd geleden dat wij Marita hebben afgezet in Bangkok.
Op het vliegveld moesten we nog ongeveer 1 uurtje wachten totdat de gate open ging, die tijd heb ik gebruikt om te ontdekken waar ze de belasting moest betalen, dat bleek al jaren geleden afgeschaft ha ha waren we vergeten nu had Marita ieder geval genoeg Batjes bij haar om Mekong te kopen.
Ik had ook gezien dat er een trein rijdt vanaf het Vliegveld naar Bangkok en aan gezien het heel erg druk was onderweg leek het ons het verstandigst om die te nemen,we moesten 1 keer overstappen en kwamen meteen aan bij het staion waar we de kaartjes hebben gekocht naar Ayuttaya en kaartjes voor de nachttrein naar Chiangmai waar we nu inzitten.
Er lopen erg veel mensen voorbij die moeten piesen,poepen en tanden poetsen hadden ze dat thuis niet kunnen doen tja dat heb je als je naast het washok je bed hebt.
Aangekomen op het station van Ayuttaya werden we verwelkomt door diverse thaien met where are you go en ook weer snel alleen gelaten omdat wij helemaal niet interessant waren voor ze, wat bleek……. Liepen naar de overkant straatje in en nog geen 200 meter verderop lag ons hotel tenminste wat er naar de brand van 2012 nog over was gelukkig wist Yvon dat nog en kon mij meteen geruststellen een ander deel was nog intact en zag er erg authentiek uit. Hartelijk welkom geheten tegelijk met 3 honden die natuurlijk overal in de weg lagen, het waren geen kleintjes ook hoor. Ons kamer was op de begane grond zodat je de gasten van de goedkopere kamers ha ha nog goedkoper, snacht naar hun algemene toiletten hoorde lopen.
Onze kamer was echt een luxe zoiets van boven de pot douchen en overal viel de kalk naar beneden en over het uitzicht viel niets te klagen vanuit onze met tralies beschermde raam. Puin en afval van het verbrande deel. We konden meteen mee want er vertrok een bootje die verschillende punten aandeed waar we dan 20 minuten konden ronddolen,het tochtje duurde 2 uur en was een welkome afwisseling om even bij te komen. Daarna wat rondgewandeld en gegeten en gedronken bij de buren die ook kamers verhuren voor 300 Bath per nacht. Gezellig tentje met lekkere muziek.
Vroeg naar bed gegaan want we waren gesloopt,maar wat wil je ook met 12 dagen Marita.
Lekker blijven liggen in het jeweetwel thaise bedje en ontbeten met croissant ham kaas en ei en yoghurt smooty , bleek dus een heel groot glas te zijn van zeer fijn bevroren yoghurt met fruit, wel heel lekker maar de koppijn schoot weer door mijn voorhoofd dus de volgende morgen maar thee genomen. Na het onbijt met het pontje over een daar fiets gehuurd en wij dapper op weg naar al die oude stenen puinhopen en zoals gewoonlijk komen wij daar veel te laat aan zodat het natuurlijk overal bloedheet is. Maaaar we hebben het gedaan en onderweg in lokaal familie restaurantje gegeten. zie net dat onze bedden opmaker zich heeft gesetteld achter een laken op diverse stapels lakens in een klein hoekje en dat zijn ene been languit in de gang ligt zodat iedereen die plassen moet erover heen moet stappen. En maar klagen over de arbeidsvoorwaarden.
Restaurantje was een leuk aanbouwtje met 2 tafeltjes en airco, wastafel met zeep om je handen te wassen en je mocht gratis je telefoon opladen en bovendien wilde ze geen geld voor water en waren we evengoed 150 bath kwijt oplichters ha ha is toch € 3,75. Ze kookte in haar winkeltje wat tevens haar huis was en daar was een soort van alkoof aan gebouwd, ja en tevens beveiligd was met een intercom die vanuit de huiskamer bediend werd. Eenmaal in de alkoof ging een schuifraam open en kon de bestelling worden gedaan bij een lief moedertje van 2 kinderen en natuurlijk hebben we de nodige opvoedkundige info uit gewisseld. 2 meiden heeft ze van 7 en 2 dacht ik en ze heeft nog veel gesproken over de stenen waar wij zojuist oververhit aan ontsnapt waren. Helemaal bijgekomen wij weer verder op weg naar huis, maar al snel sloeg de hitte weer toe en hebben we een superklein koffietentje gevonden die ons weer met ijskoffie bij de zinnen bracht.
Fiets gauw weggebracht ,pontje over en gedacht nooit mee r ,maar de buren hadden zulk lekker koud bier zodat wij snel alles waren vergeten en nadat wij de koffers de volgende morgen hadden ingepakt toch weer dachten althans ikkkk ha ha nee hoor we zijn gaan lopen, de gekken maarja je moet wat om de tijd te doden en dat hebben we gedaan met een soort tuktuk te huren die daar erg populair zijn. Ze hebben ook een erg leuk model en zijn met dat ding naar een monument gereden en hebben ons verder nog vermaakt in het hotelletje waar ik nog even op 1hoog mijzelf even verwent hebt om in een luie stoel en een ventilator in slaap te vallen.
Inmiddels wordt het tikken te moeilijk en ga ik maar even plat op mijn rug naar buiten staren.
Tot volgende verslag.
7 uurtjes later zitten we weer allemaal fris en fruitig tezijn en kunnen we een beetje zien wat de brand 4 jaar geleden heeft aan gericht. De zon komt inmiddels ook weer door en we kijken naar een traditioneel landschapje wat zo typisch is voor Thailand. Helaas mijn telefoon is leeg en kan ik jullie niet laten zien wat ik bedoel. Koffie gekregen,rook lekker maar smaakt zoals gewoonlijk weer naar bagger. Nog 45 minuten in de sjoek sjoek kaartjes bestellen voor de terugweg en dan 5 dagen Chianmai.
Ga nu eerst maar wat foto´s bewerken voor Marita en dan zullen we er wel bijna zijn.