kanchanaburi

TJA WAT LATER DAN IK ZELF VERWACHTTE MAAR HIER IS HET VOLGENDE VERSLAG NADAT WIJ ZIJN VERTROKKEN MET DE TREIN NAAR KANCHANABURI WAAR OOK DE BEROEMDE BRUG LIGT OVER DE RIVER KWAI.
De treinreis duurde iets langer omdat we zowiezo te laat vertrokken vanuit een stationnetje waar we nog nooit waren geweest.
Treinstellen met houten banken keurig achter elkaar maar ook een treinstel met alleen maar houten banken aan de zijkant waar de jongeren onder ons gretig gebruik van maakte om op te liggen.Overal en nergens stoppen, zodat er weer een thai naar binnen kon om zijn waar aan te bieden waar wij maar beleefd voor bedankten hoor.
Aangekomen werden wij hartelijk ontvangen door een minopenbusje waar we lekker in gestapt zijn en die ons naar ons resort heeft gebracht. Daar aangekomen schrok ik even van de bouwmaterialen die nodig bleken te zijn voor kleine terrasje te maken aan de waterkant die natuurlijk niet opschiet, we hebben ze drie dagen mogen zien werken en dat viel niet mee om te ontdekken waar ze aan werkte hoor.
Resort was een succes en hebben daar erg genoten zelfs van het ontbijt.We zijn de eerste middag meteen in zwembad gedoken en daarna naar de brug gezocht maar die was er een te ver hoor dus een lekkere koffie genomen onderweg en gegeten en gedronken hotel.
Volgende dag brommertaxi genomen en de brug lag daar nog steeds alleen met achterlijk veel toeristenrommelkraampjes erom heen zodat het voor ons echt niet meer te herkennen was hoor. Marita vond het een klein bruggetje en we zijn er over heen gelopen want de trein had natuuurlijk vertraging ha ha. Ik had namelijk kaartjes gekocht om met de trein over het beroemde stuk te gaan rijden met eind bestemming Namtok waterval . de reis viel erg tegen en duurde veel te lang en toen we over het beroemde stukje reden kon je natuurlijk niets zien. Namtok aan gekomen was het inmiddels bloedheet en hebben we meteen iemand gevraagd wat het koste om ons terug te brengen met een airco super wagen want er was verder niets te doen Namtok staat bijna droog en wij inmiddels ook dus lekker gegeten en gedronken man gevraagd om te gaan en wij langs Namtok om fijne herinneringen op te halen en voor Marita om herinneringen te maken. Nog even in de waterval gezwommen afgedroogd en in de wagen gestapt wat een luxe was voor ons opdat moment.
Lekker vroeg thuis, nuja rond 17.0 uur, konden we nog even lekker zwemmen borrelen eten borrelen en slapen op naar de volgende leuke dag.
Volgende dag brommer tuktuk gehuurd en gevraagd of hij ons naar 9 veschillende punten kon brengen die wij via een folder ontdekt hadden en zo konden we ook wat makkelijker de buurt verkennen even niet lopen en geen houten kont krijgen want we hadden zachte ondergrond in de tuktuk.
Zeer bijzonder tempels gezien en een superboom waarvan jullie de photo´s al gezien hebben dacht ik via whatsapp. Onder weg nog even om een vrachtwagen heen gereden die om gevallen was in een bocht, waarschijnlijk te hoog beladen met de rietstengels.
Op de terugweg de route afgesneden via een pontje waarvan we niet zeker wisten of hij mee kon en warempel hij kon zo op die platbodem rijden die niet groter was dan een schoenendoos, nu ja een ruime schoenen doos dan. Dit wist hij zelf nog niet eens en scheet in zijn broek hoe hij er weer af moest maar dat ging nog maar net goed de plaat was echt even breed als zijn zijbak met brommer, wel gelachen hoor en hij heeft ons weer netjes naar huis gebracht.
Gedronken gegeten gedronken en de tuktuk weer laten komen ons naar het festival te laten brengen waar de thai zich te uiten ging aan eten bidden lootjes kopen en weet ik al niet wat, het was in ieder geval een bond gezelschap bijelkaar van vrolijke mensen.
De tuktuk was blijven wachten op ons en daar waren we blij mee anders hadden we kunnen lopen, moesten we toch al want even later lekke band. Ha ha. Ander gekomen wij naar huis nog wat gedronken en slapen want vandaag vroeg met tuktuk naar busstation waar een minibus met nog 8 mensen ons weg bracht naar Phaton Nakhon en ons trendy hotel.
Onderweg wilde hij ons afzetten in verkeerde hotel en heeft ons later in een mongolen taxi gezet die bijna in elkaar storte maar we hebben het gered , we waren afgezet. Grappig ding dat hote geen kluis geen bar en een bloedhete ontbijt gedeelte die hopelijk morgenvroeg wel gekoeld is.
Vanmiddag gelopen richting de grootste chedi,stupa, een soort van superkaasstolp die er nog steeds mooi bijstaat.
Op de heen weg door een soort van paleistuin gelopen waar we natuurlijk voor moesten betalen en marita iets moest kopen om haar schouders te bedekken want zo´n paleis is een soort van heiligdom voor de thaien. Honger gekregen en ergens wat gegeten wat met handen en voeten besteld moest worden want er is geen woord engels bij hoor.
Daarna door gelopen naar de Chedi en neer geploft bij een chinees restaurant die gelukkig bier verkocht zodat mijn hoofd en die van Marita koel bleef want de voeten waren dat niet meer.
Terug gelopen via hetzelfde park wat een mazzel was voor ons want anders hadden we om moeten lopen en zo konden we op tjd eten bij een thaise pizzabakker die er toch echt niet veel zijn hier hoor.
Ja in Bangkok wel maar dat is andere koek.
Morgen laatste dag Marita en we gaan nog naar de drijvende markt als dat lukt hoor.
Gr wijdrie